دین به مثابه نوعی هدایت الهی که عهده‌دار راهبری بشر برای رسیدن به سعادت در تمام شئون فردی، اجتماعی و تاریخی به شمار می‌آید، دگرگونی‌های ژرف و گسترده‌ای در اندیشه و روح انسان‌ها پدید می‌آورد. در پرتو این دگرگونی، که نظام شناخت‌ها و باورها، ارزش‌ها و گرایش‌ها، و رفتارها و کنش‌های انسان را دربرمی‌گیرد، استعدادهای فطری بشر شکوفا می‌شود و به تکامل می‌رسد

از آنجا که سبک زندگی متضمن «انتخاب» می‌باشد پیدایش آن بگونه‌ای ملازم با مدرنیته است. اساسا مفهوم سبک زندگی در فرهنگ سنتی بی‌معناست؛ چون در زندگی گذشتة انسان عملاً گزینشی در کار نبوده است

سبک زندگی، یکی از موضوعات میان رشته‌ای است که حوزه‌های گوناگونی از رشته‌های ناهمسان را در بر می‌گیرد. اغلب، فعالان و کارشناسان در حوزه‌های جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی به سراغ مباحث مرتبط با سبک زندگی می‌روند؛ از این رو غالباً چهره‌های صاحب نظر در مقولة سبک زندگی را فارغ التحصیلان و صاحب‌نظران این دو رشته تشکیل می‌دهند. در ادامه برخی از افرادی را که در این حیطه صاحب نظر هستند، معرفی می‌کنیم.

حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمد تقی فعالی، پژوهشگر و مدرس حوزه و دانشگاه، دارای مدرک سطح 4 عرفان اسلامی و نیز دکترای فلسفة تطبیقی می باشند. ایشان با نگارش آثار متعدد که برخی از آنها به عنوان کتاب سال و فصل جمهوری اسلامی ایران برگزیده شده‌اند، در گسترش دانش در عرصه‌های مرتبط با عرفان نقش بسزایی داشته‌اند.

«هویت» واژه‌ای است که هریک از اندیشمندان بر مبنای چارچوب‌های نظری و روش‌شناختی متفاوت و حوزه‌های علوم انسانی و اجتماعی، از منظری متفاوت به آن پرداخته و هریک ابعاد هویت را در وجوه فردی، گروهی، طبقاتی، ملی، فراملی و... موردتوجه قرار داده‌اند

دکتر محمدتقی فعالی پس از بررسی مهم‌ترین تعاریف، دیدگاه‌ها و مؤلفه‌های سبک زندگی از منظر اندیشمندان غربی که خاستگاه و پدیدآورنده مفهوم و اصطلاح سبک زندگی هستند و نیز پس از بیان انواع و اقسام تعاریف، به بیان تعریف خود از سبک زندگی اسلامی پرداخته و می‌نویسد

ظهور سبک‌های زندگی فراغتی جدیدترین شکل نظریه «جامعه فراغتی» است (برای آگاهی از اشکال قدیمی‌تر این نظریه نک به: دومازدیر، 1967، 1974، 1984)؛ این سبک‌ها خاستگاه هویت‌هایی هستند که خود زمینه‌ساز «اقدام سیاسی» می‌شوند. متونی که به موضوع «فراغت» اختصاص دارند، همواره بحث «رشد» را مطرح کرده‌اند و حق مطلب هم همین است.

نخستین سنت پژوهش نظری در باب سبک‌های زندگی از دهۀ 1890 شکل گرفت؛ این سنت شامل الگوهایی است با چشم‌اندازهای مختلف که سبک‌های زندگی را به‌مثابۀ تجلّی روشن قشربندی اجتماعی قلمداد می‌کنند. در این پژوهش، سبک زندگی متغیری وابسته به جایگاه، یعنی جایگاه اجتماعی، اعتبار اجتماعی (پرستیژ) و درآمد است

از نظر زابلوکی و کانتر سبک زندگی حاکی از ارزش‌های مشترک یا سلیقه‌ها و ترجیحات افراد است؛ارزش‌ها و سلیقه‌هایی بیان‌کننده سبک زندگی هستند که در الگوهای مصرفی منعکس شده باشند؛سبک زندگی افراد، وجهه‌ای دوگانه دارد؛ هم بیان‌کننده اشتراک افراد در الگوهای مصرف و هم موجب تمایز آنان از دیگران در این الگوهاست

هدف اصلی این جستار ارزیابی ارتباط روان‌شناسی سبک زندگی با ارتقای سبک‌های سالم زندگی است. برای انجام این ارزیابی دو پرسش مهم را باید بررسی کرد. نخست اینکه، آیا بین انتخاب‌های سبک زندگی که برای ایجاد مداخلات مؤثرتر سبک زندگی به‌کار می‌رود، روابطی مشخص وجود دارد؟